അവിടെമാകെ മരണത്തിന്റെ മണമായിരുന്നു ..പ്രാണന് വെടിഞ്ഞിട്ടും പ്രണയിനിയെ വിട്ടുപിരിയാനാവാതെ ഒരു പക്ഷേ ആത്മാവ് അവിടെത്തന്നെ അലയുന്നതുകൊണ്ടാവാം..യഥാര്ത്ത പ്രണയം ആത്മാവുകള് തമ്മിലാണെന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചത് ഓര്മ്മവന്നു ..പ്രണയിനിയെ ഒറ്റക്കുവിട്ട് ,,,,ഓ മാങ്ങാത്തൊലി..ഇന്നിലോകത്ത് എന്ത് പ്രണയം ...എലാം കാമിക്കലല്ലേ ..
തുറന്നിട്ട ജനവാതിലിനരികില് ..തുരുമ്പിച്ച് തീരാറായ ജനല് കമ്പികളില് തൊടാതെ നീണ്ട് പരന്നുകിടന്ന് ആര്ത്തടിക്കുന്ന തിരമാലകളെ നോക്കിനിന്നു ..വെറുതെ,,,ഭ്രാന്തമായലറുന്ന തിരമാലകള്,,, ഒരു പക്ഷേ ഈ തിരമാലകളെ തീരം പ്രണയിച്ചു വഞ്ചിച്ചതായിരിക്കുമോ ...തീരത്തെ വിഴുങ്ങാനുള്ള തിരയുടെ കോപപ്പെടല് ഒരു പക്ഷേ അതായിരിക്കും ..
മുറിയലപ്പോഴും അമ്മയുടെ തേങ്ങല് നിലച്ചിരുന്നില്ലാ..വെറുതെ പാഴായ്പ്പോയ ഒരു ജന്മം ..പ്രണയ വഞ്ചനയുടെ മൂകസാക്ഷി ..അല്ലേലും ആണുങ്ങളെ പൊതുവേ വിശ്വസിക്കാന് കൊള്ളില്ലാ..പ്രണയിക്കുന്നവരെ ഭാര്യയാക്കാന് അവര്ക്കെന്തോ...അതിനവര് പലകാരണങ്ങളുമുണ്ടാക്കും ..എന്റെ പ്രണയിനിയിപ്പോള് എവിടെയാണാവോ...
“ദേ ഈ കുഞ്ഞിനൊന്ന് പിടിച്ചേ..വല്ലാണ്ട് കരയുന്നു “..മരിച്ചത് തന്റെ അച്ചനെന്നുപറയുന്ന ആളല്ലേ ..ചിരിക്കാന് തനിക്കു പറ്റില്ലല്ലോ...എങ്കിലും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..”പാവം കൊച്ചിനുമറിയാം ഇതൊരു മരണവീടാണെന്ന് “...ഒന്ന് തുറിച്ചുനോക്കി ദേഷ്യം കണ്ണിലൊതുക്കി അവള് തിരിച്ചു നടന്നു..
അമ്മയുടെ പ്രണയ സമ്മാനമാണു ഞാന് ..ആരുമറിയാതെ മൂടിവെച്ചുണ്ടാക്കിയ നിധി..അവിവാഹിതയായ പെണ്കുട്ടിയുടെ പൊള്ളുന്ന സുഖം ..മത ഗോത്ര വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെ ഭ്രാന്തന് കണ്ണുകള്ക്ക് എന്തറിയാം മനസ്സുകളുടെ ഇഷ്ടം ..താലിച്ചരടുകള്ക്ക് മനസ്സുകളെ ഒന്നിപ്പിക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കാത്ത ഈ സമൂഹത്തിനോട് ഇന്നെനിക്കും പുഛം തോന്നുന്നു ..അങ്ങിനെ അല്ലായിരുന്നെങ്കില് താലികെട്ടിയവള് ജീവിതാവസാനനാളില് അച്ചനെ തെരുവിലിറക്കില്ലായിരുന്നല്ലോ...ഒടുവില് പ്രണയം വറ്റാത്ത മനസ്സുമായ് കയറിവന്ന മനുഷ്യനെ മഞ്ഞനൂലണിയാതെ അമ്മ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി..ഒന്നിച്ചുറങ്ങാതെ കടന്നുപോയ വര്ഷങ്ങള്ക്കൊടുവില് ഇന്നിവിടെ ദൈവവും കയ്യൊഴിഞ്ഞു...
ഇളം കാറ്റിനു വല്ലാത്തൊരു കുളിര് ..കാറ്റില് ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത മധുരമുള്ള മണം...
തൊട്ടടുത്ത മുറിയില്നിന്നും പ്രിയതമയുടെ നിലവിളി എന്നെ പേടിപ്പെടുത്തി..കുഞ്ഞിനെ താഴെവച്ച് ഓടിച്ചെന്നു..
“ചേട്ടാ.....അമ്മ”,,,
ഒരു സത്യമായ പ്രണയം അവിടെ അവസാനിച്ചിരുന്നു..ശരിയാണ്..മോഹങ്ങളില്ലാത്ത പ്രണയങ്ങളെല്ലാം സത്യസന്ധമായതായിരിക്കും ...ഒരു പക്ഷേ ഞാനനുഭവിച്ച മധുരമായ മണം ഈ രണ്ടാത്മാക്കളുടെ കൂടിച്ചേരലായിരിക്കാം ......[ സര്ദാര് ]
തുറന്നിട്ട ജനവാതിലിനരികില് ..തുരുമ്പിച്ച് തീരാറായ ജനല് കമ്പികളില് തൊടാതെ നീണ്ട് പരന്നുകിടന്ന് ആര്ത്തടിക്കുന്ന തിരമാലകളെ നോക്കിനിന്നു ..വെറുതെ,,,ഭ്രാന്തമായലറുന്ന തിരമാലകള്,,, ഒരു പക്ഷേ ഈ തിരമാലകളെ തീരം പ്രണയിച്ചു വഞ്ചിച്ചതായിരിക്കുമോ ...തീരത്തെ വിഴുങ്ങാനുള്ള തിരയുടെ കോപപ്പെടല് ഒരു പക്ഷേ അതായിരിക്കും ..
മുറിയലപ്പോഴും അമ്മയുടെ തേങ്ങല് നിലച്ചിരുന്നില്ലാ..വെറുതെ പാഴായ്പ്പോയ ഒരു ജന്മം ..പ്രണയ വഞ്ചനയുടെ മൂകസാക്ഷി ..അല്ലേലും ആണുങ്ങളെ പൊതുവേ വിശ്വസിക്കാന് കൊള്ളില്ലാ..പ്രണയിക്കുന്നവരെ ഭാര്യയാക്കാന് അവര്ക്കെന്തോ...അതിനവര് പലകാരണങ്ങളുമുണ്ടാക്കും ..എന്റെ പ്രണയിനിയിപ്പോള് എവിടെയാണാവോ...
“ദേ ഈ കുഞ്ഞിനൊന്ന് പിടിച്ചേ..വല്ലാണ്ട് കരയുന്നു “..മരിച്ചത് തന്റെ അച്ചനെന്നുപറയുന്ന ആളല്ലേ ..ചിരിക്കാന് തനിക്കു പറ്റില്ലല്ലോ...എങ്കിലും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..”പാവം കൊച്ചിനുമറിയാം ഇതൊരു മരണവീടാണെന്ന് “...ഒന്ന് തുറിച്ചുനോക്കി ദേഷ്യം കണ്ണിലൊതുക്കി അവള് തിരിച്ചു നടന്നു..
അമ്മയുടെ പ്രണയ സമ്മാനമാണു ഞാന് ..ആരുമറിയാതെ മൂടിവെച്ചുണ്ടാക്കിയ നിധി..അവിവാഹിതയായ പെണ്കുട്ടിയുടെ പൊള്ളുന്ന സുഖം ..മത ഗോത്ര വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെ ഭ്രാന്തന് കണ്ണുകള്ക്ക് എന്തറിയാം മനസ്സുകളുടെ ഇഷ്ടം ..താലിച്ചരടുകള്ക്ക് മനസ്സുകളെ ഒന്നിപ്പിക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കാത്ത ഈ സമൂഹത്തിനോട് ഇന്നെനിക്കും പുഛം തോന്നുന്നു ..അങ്ങിനെ അല്ലായിരുന്നെങ്കില് താലികെട്ടിയവള് ജീവിതാവസാനനാളില് അച്ചനെ തെരുവിലിറക്കില്ലായിരുന്നല്ലോ...ഒടുവില് പ്രണയം വറ്റാത്ത മനസ്സുമായ് കയറിവന്ന മനുഷ്യനെ മഞ്ഞനൂലണിയാതെ അമ്മ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി..ഒന്നിച്ചുറങ്ങാതെ കടന്നുപോയ വര്ഷങ്ങള്ക്കൊടുവില് ഇന്നിവിടെ ദൈവവും കയ്യൊഴിഞ്ഞു...
ഇളം കാറ്റിനു വല്ലാത്തൊരു കുളിര് ..കാറ്റില് ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത മധുരമുള്ള മണം...
തൊട്ടടുത്ത മുറിയില്നിന്നും പ്രിയതമയുടെ നിലവിളി എന്നെ പേടിപ്പെടുത്തി..കുഞ്ഞിനെ താഴെവച്ച് ഓടിച്ചെന്നു..
“ചേട്ടാ.....അമ്മ”,,,
ഒരു സത്യമായ പ്രണയം അവിടെ അവസാനിച്ചിരുന്നു..ശരിയാണ്..മോഹങ്ങളില്ലാത്ത പ്രണയങ്ങളെല്ലാം സത്യസന്ധമായതായിരിക്കും ...ഒരു പക്ഷേ ഞാനനുഭവിച്ച മധുരമായ മണം ഈ രണ്ടാത്മാക്കളുടെ കൂടിച്ചേരലായിരിക്കാം ......[ സര്ദാര് ]